Het zijn spannende weken voor Marcel Alberts. 45 jaar, geboren in Oldenzaal, maar al zijn halve leven woonachtig in Limburg. Marcel richtte vorig jaar Healix BV op. Een bedrijf dat oude, plastic netten en strotouwen verzamelt om ze vervolgens schoon te maken, fijn te snijden, te drogen en te smelten en ze daarna in kleine plastic korrels (granulaat) weer in een grote zak naar de producent retour te doen. CIRCULARITEIT. Resultaat: minder (plastic) afval en dus goed voor ons klimaat.

Marcel studeerde in Groningen en kwam in 2000 naar Maastricht om te gaan werken voor DSM. Zo kwam hij ook terecht bij DSM Dyneema, dat een supersterke kunststofvezel maakt die gebruikt wordt in onder andere kogelwerende kleding, medische toepassingen of bijvoorbeeld lijnen voor de zeilsport en zeevaart. Marcel zorgde voor sales en later de marketing, totdat de ondernemer in hem de overstap maakte naar EuroFibers, zijn eigen bedrijf. Die onderneming maakte in nog geen tien jaar tijd forse stappen en kon uiteindelijk in 2019 goed worden verkocht.

Maar als 44-jarige ondernemer wilde Alberts nog lang niet stil zitten. Dus bedacht hij een hackathon in coronatijd. Samen met klanten, leveranciers en andere partners nadenken over hoe de technische textielsector naar een circulaire economie kan gaan. Dat werd Project Healix, wat uiteindelijk, met bovenstaand idee, resulteerde in het bedrijf Healix BV. ‘Niet lullen maar doen’ was het credo en zo geschiedde. Zijn eigen nieuwsberichtje daarover op LinkedIn leverde meteen een ontplofte mailbox op. Het circulaire idee werd massaal omarmd en de reacties van investeerders vlogen Marcel om de oren. „Ik werd persoonlijk twee jaar geleden pas getriggerd om echt iets voor de wereld te kunnen betekenen. Ik heb twee kinderen en wil wel iets achterlaten. Ik heb natuurlijk ook het geluk dat ik nu met de verkoop van EuroFibers daar wat meer ruimte voor heb gekregen. Maar spannend is het wel, dit hele Healix businessmodel is nog niet zo zeker.”

Traditionele producenten van touwen en visnetten willen namelijk wel bij Marcel afnemen om zo circulariteit te steunen, maar ze willen er niet veel meer voor betalen. Dus moet de productiecapaciteit van Healix fors zijn. Marcel berekende met zijn team dat de – in de haast – gestarte fabriek in de Beatrixhaven in Maastricht jaarlijks zes miljoen kilo plastic afval moet kunnen verwerken, wassen en snijden om rendabel te zijn. En vooral die wasstraat blijkt nog een kritiek punt. „We hopen dat dat gaat werken, maar het wordt serieus spannend. We kunnen twee kanten op. Of we kunnen niet zoveel produceren waardoor we te duur worden. En dan moet er geld bij. Of het gaat werken en we gaan dit concept misschien wel over de hele wereld uitrollen. Want de wil en de aandacht is er wel degelijk voor.”

Marcel had niet veel nodig om gekwalificeerd personeel te vinden. „Daar werd ik van tevoren voor gewaarschuwd, maar dat bleek geen enkel probleem. Ik merk dat iedereen dit idee omarmt en dat mensen juist graag hier willen werken omdat je iets doet dat betekenisvol is.” Nu wordt er nog veel getest. In januari moet de fabriek echt gaan draaien. Dat is gelukt met de steun van investeerders, banken met een duurzaamheidseis, klanten en zeer zeker ook de overheid. „Ik deel niet altijd de mening dat de overheid niets of te weinig doet in deze klimaatcrisis. Met de steun en de subsidie van de overheid zijn wij in staat gesteld om met dit idee verder te gaan. We moeten dat ook echt allemaal samen doen. En het gaat ook bijzonder hard. Zo wilde ik bijvoorbeeld de aankoopoptie op de eerste machines nog even verlengen om wat meer tijd te hebben om te werken aan de hele businesscase. Maar daar wilden de fabrikanten van de machines niet aan. Vele producenten staan kennelijk al in de rij om hiermee aan de slag te gaan. En dat is een goed teken. De wereld is echt wakker aan het worden.”

Marcel gelooft in de duurzaamheidstransitie. „De trein van circulariteit is al volle bak aan het rijden. Dan spring ik er liever op dan dat ik erdoor word overreden. Dit geeft me echt veel energie. Toen ik stopte met EuroFibers zou ik nog een paar jaar voor de nieuwe eigenaars daar de manager zijn. Maar al snel kwam ik toch met dit nieuwe idee. Dat vonden ze aanvankelijk niet leuk. Maar toen ze mijn idee hoorden, begrepen ze me wel. En nu willen ze ook in dit bedrijf investeren. Dat sterkt mij weer dat we op de goede weg zijn. Bij mij is het kwartje twee jaar geleden gevallen en ik heb mijn eigen verantwoordelijkheid genomen. Als we dat allemaal doen, kunnen er nog mooie dingen gebeuren. Kwestie van doen.”

Sportliefhebber met een informele en informatieve schrijfstijl

Schrijf je dan in voor onze nieuwsbrief!

Toetreden tot de Chapeau Community kan al vanaf €24,50 per jaar. Daarnaast kunt u kiezen tussen een welkomstkorting of een welkomstgeschenk.

Schrijf je dan in voor onze nieuwsbrief! Of word lid van onze community.

@2021 Chapeau Magazine | Algemene Voorwaarden | Privacyverklaring | Cookieverklaring