De reden hiervoor is dat de markt steeds meer producten nodig heeft met UG-waarden dichtbij of lager dan 1 W/(m2·K).Deze waarde wordt door de raamproducent gebruikt om de totale warmtedoorlaatbaarheidswaarde te bepalen.Daarom heeft de behoefte aan een verlaging van de lineaire thermische transmissiewaarde langs de omtrek (Ψ, in W/(mK)) het gebruik van warm-edge spacers bepaald.De soorten warm-edge spacers die worden gebruikt voor de productie van IGU zijn:- De zogenaamde "Rigid" afstandhouders: 1. volledig metalen afstandhouders (roestvrij staal) 2. kunststof afstandhouders met metalen coating op de gebieden die in contact komen met de afdichtingsmiddelen (combinaties tussen metaal en polypropyleen of polycarbonaat, enz.) 3. kunststof afstandhouders zonder metalen coating.- Organische afstandhouders met geïntegreerd droogmiddel: volledig butylbasis of met siliconenschuim met verschillende beschermingen op de rug, de zogenaamde "Flexibele" afstandhouders.Nieuwe problemen ontstonden bij het gebruik van warm-edge afstandhouders tijdens de verwerkingsfase, die niet waren voorgekomen bij beglazingen met (gesneden of gebogen) aluminium afstandhouders.De belangrijkste kritieke problemen zijn de volgende:- Omdat hun inwendige doorsnede kleiner is, bevatten afstandhouders van dezelfde lengte een kleinere hoeveelheid droogmiddel.- Vanwege de hoge fl exibiliteit van het frame is een goede handvaardigheid vereist voor het hanteren en voor het aanbrengen op het glas, om vervormingen te voorkomen- wat de aanwezigheid van ontkoppelingen tussen de eerste en de tweede kit kan veroorzaken, evenals het ontbreken of de overvloed aan externe kit in het eindproduct.- Tijdens het buigen moet aandacht worden besteed aan de hoeken die de juiste hoek moeten hebben en de afstandsbreedte niet mogen overschrijden, wat problemen zou veroorzaken voor de butyltoepassing en het persen.- De toepassing van butyl moet zorgvuldig worden gecontroleerd, op vorm en op frameflexibiliteit.- De hechtingstest aan de externe kit moet worden geverifieerd.Bijzondere aandacht moet worden besteed aan de twee verschillende afstandsmaterialen, die van elkaar kunnen losraken.- De buig-, snij- en boormachines moeten aangepast en aangepast worden aan de hardheid van de stalen rug, alsook aan de kunststof waarvoor de nodige gereedschappen nodig zijn.Het afval dat vrijkomt bij het plastic boorproces kan de gaten verstoppen die zijn verkregen met de machine voor het inbrengen van het droogmiddel of het gas.- Om het gas door de gaten te vullen, moeten afsluitsystemen van de juiste maat worden gebruikt.- Bijzondere aandacht moet worden besteed aan de luchtuitwisseling tussen de afstandhouder en de spouw door de gaten.Naast werkproblemen vertonen stijve warm-edge afstandhouders ook enkele intrinsieke verschillen in vergelijking met aluminium afstandhouders.Warm-edge spacers hebben een andere lineaire thermische uitzettingscoëfficiënt dan aluminium.Veranderende temperaturen kunnen leiden tot een sterkere spanning op de butylkit, waardoor de belangrijkste bescherming van de beglazingseenheid tegen gaslekken en vochtpenetratie wordt verzwakt.Tabel 1 hieronder toont de coëfficiënten van lineaire thermische uitzetting van warm-edge spacercomponenten.Alleen staal heeft een lagere coëfficiënt dan aluminium.Tabel 1. Coëfficiënt van lineaire thermische uitzetting van warm-edge spacercomponentenSpacers zijn gemaakt van composietmaterialen.Hun expansie zal daarom afhangen van de interactie van die materialen.- Homogeniteit van toepassing van butyl op schuimrug.- Extrusietemperaturen en vormhomogeniteit voor de butylsoorten.- Materiële hechting op de tweede kit.- Hoge doorlaatbaarheid van schuim voor het gas.2. UNI 1279-2/3-tests op verschillende samenstellingen van isolerende beglazingenDe Stazione Sperimentale del Vetro lanceerde een testcampagne om verschillende materialen te vergelijken - aluminium afstandhouders en "stijve" warm-edge afstandhouders.Deze campagne onderzocht ook het verschil tussen beglazingen die alleen van floatglas zijn gemaakt en beglazingen met emissiearm glas waarvan de randcoating is verwijderd.De volgende tests zijn uitgevoerd op monsters die onder normale fabricageomstandigheden zijn vervaardigd:- Evaluatie van de penetratie-index (I %).- Maatregel van gaslekkage (Li %).De testresultaten leidden tot de volgende bevindingen:- Dauwpunt: in sommige gevallen verschijnt condensatie op monsters vóór veroudering, terwijl op dezelfde monsters geen condensatie werd gemeld na veroudering.Volgens een van de geformuleerde hypothesen duurt het lang voordat het droogmiddel voor sommige soorten afstandhouders het vocht in de beglazingseenheid opneemt, als gevolg van ongepaste "boringen" en daaropvolgende slechte luchtuitwisseling in de spouw.- Initiële gasconcentratie: in het algemeen vielen de geregistreerde waarden binnen de limieten voorzien in de normen (+10%, - 5% met betrekking tot de aangegeven concentratie).- Eindgasconcentratie (na veroudering): in sommige gevallen werd een vrij significante afname (tot 10%) van de gasconcentratie geregistreerd.- Aanvankelijk vochtgehalte in droogmiddelen: het leek soms hoog, wat aantoont dat sommige soorten afstandhouders vocht opnemen tijdens opslag.- Evaluatie van de penetratie-index (I %) en Li-maat: de vergelijkingen tussen de gegevens verzameld in ITT-tests, die verkregen door de tests van het jaar ervoor te herhalen en de tests uitgevoerd met "rigide" warm-edge spacers van 45 fabrikanten zijn hieronder gemeld.Monsters met stijve warm-edge spacers en LE hebben hogere gemiddelde I-waarden en dispersie, die vaak de door de normen toegestane limieten overschrijden (I ≤ 20), zoals weergegeven in figuur 1.Naast de hierboven genoemde werkproblemen, is een van de hypothesen dat dit fenomeen te wijten is aan verschillende spanningen op het permeabiliteitsprofiel door uitzettingen van WE-afstandhouders die onderhevig zijn aan het temperatuurbereik dat wordt opgelegd door verouderingscycli (+58°C; -18°C) .Deze hypothese kan zo'n wijdverbreid en soms ernstig probleem echter niet verklaren.Figuur 1. Normale verdeling van penetratie-index van geanalyseerde monsters (45 fabrieken; n° 721monsters)Figuren 2 en 3 vergelijken penetratie-indextests met warm-edge spacer uitgevoerd in 2011 met die van 2012/13.Het valt op dat de normaalverdelingsgrafiek geen wezenlijk verschil laat zien tussen de tests van 2011 en die van 2012/13.In het frequentiediagram laten de tests uitgevoerd in 2012-2013 de hoogste waarde zien voor de klasse 2,5÷5,0, terwijl die in 2011 de hoogste waarde tonen voor de klasse 7,5÷10,0.Figuur 2. Normale verdeling van de penetratie-index van beglazingen met warm-edge spacerFiguur 3. Verspreidingsfrequentie volgens de I-klasse voor beglazingen met warm-edge spacer4. Maatregel van gaslekkage (Li%)Figuur 4 vergelijkt de curve van de normale verdeling van gaslekkage (Li %) ITT-tests van 45 fabrikanten met die van dezelfde bedrijven met warm-edge spacers en LE, uitgevoerd in 2011, 2012 en 2013.Figuur 4. Normale verdeling van gaslekkage (Li%) op ITT-monsters met aluminium spacers en warm-edge spacer (45 fabrieken; n°199 monsters)De monsters die passen op warm-edge spacers en LE vertonen hogere gemiddelde Li% en dispersiewaarden.Bovendien ligt de gemiddelde waarde voor warm-edge spacers zeer dicht bij de door de normen toegestane limiet, met een consistent aantal monsters boven de limiet.In de figuren 5 en 6 worden de vergelijkingen tussen de Li %-waarden in monsters met warm-edge spacers die in 2011 zijn geanalyseerd en die welke in 2012 en 2013 zijn getest, gerapporteerd.In de monsters van 2012/13 is een afname van gaslekkage (Li %) en een lagere dataspreiding te vinden.Bovendien varieert de gaslekkage (Li %) van 0,50 tot 0,75 % voor 37% van de monsters van 2012/13.Figuur 5. Normale verdeling van gaslekkage (Li%) op monsters met warm-edge spacerAfbeelding 6. Verspreidingsfrequentie afhankelijk van de Li %-klasse voor beglazingen met warm-edge spacer5. Kan het verwijderen van randcoating problemen veroorzaken?Omdat in sommige gevallen zeer hoge "I"- en "Li"-waarden werden gerapporteerd, was het noodzakelijk om te controleren of dit alleen te wijten was aan de warm-edge spacer.Om dit te onderzoeken, hebben we monsters getest met warme rand en met aluminium spacer, beide met verwijderd LE-glas dat in dezelfde tijd in verschillende fabrieken is geproduceerd.Regelmatig worden door deze fabrikanten “vlinderproeven” uitgevoerd en het verwijderen van de randcoating bleek altijd effectief te zijn vanwege de goede hechting tussen het glas en de kit.De testresultaten toonden aan dat, voor ten minste 10 producenten boven de 20, de I- en Li-waarden zeer hoog waren, zelfs met aluminium afstandhouders voor fabrikanten waarvan de I-waarden al minstens 10 jaar altijd dicht bij 5% waren en Li-waarden tussen 0,5 en 0,8 voor ITTSommige monsters waarbij zowel afstandhouders met warme randen als aluminium afstandhouders met emissiearm glas werden gemonteerd, vertoonden na de verouderingscyclus een permanente vervorming van de beglazing langs de afgedichte rand van de emissiearme plaat.Figuren 7 en 8 tonen de dubbele beglazing met een samenstelling van 4/15/4 mm (met een verwachte totale dikte van ongeveer 23 mm).Figuren 7. 8. Vervorming van de kit op een IGU: met warm-edge spacer;met aluminium afstandsstukTabel 2 toont bijvoorbeeld de dikte na veroudering van een standaard IGU gemeten op de hoeken en in het midden van de zijkanten.Er wordt gewezen op een verschil in dikte tussen de minimale en de maximale waarde, in de orde van 2 mm.Hoewel de uitwendige afdichting de hechting aan het glasoppervlak niet verliest, heeft deze aan de emissiearme beglazingszijde een blijvende vervorming ondergaan.Wanneer we deze waarden vergelijken met die van een andere beglazingseenheid in tabel 3 en figuur 9, kan worden opgemerkt dat in dit geval de vervorming sterker optrad in hoek nr. 4, en niet in het midden zoals in het vorige voorbeeld.Het is noodzakelijk om de interactie tussen de externe kit, het type slijpmachine en het verwijderingsproces van de coating grondiger te analyseren.Het is noodzakelijk erop te wijzen dat het fenomeen:- opgetreden met verschillende soorten slijpmachines en verwijderingsmethoden voor randcoating;- is niet afhankelijk van het type emissiearme beglazing;- ontwikkelt zich niet gelijkmatig op alle kitmaterialen.Onze bevindingen hebben aangetoond dat de resultaten van gaslektests met "stijve" warm-edge spacers in de loop van de tijd verbeterden.Dit is te danken aan een grotere kennis van de kritieke problemen en aan de veranderingen in het gebruik van dit materiaal.De penetratie-indextests hebben daarentegen nog geen significante verbeteringen aan het licht gebracht om het lage niveau te bereiken dat we hadden met traditionele materialen.Hoewel de resultaten van onze tests op "flexibele" afstandhouders met warme rand hierin niet zijn vermeld, doorstaat momenteel slechts één geteste beglazingseenheid van meer dan vijf de gaslekkagetest (Li%) (dat is 20% succes).Het verwijderen van randcoating, dat nu op bijna alle dubbele beglazingen wordt uitgevoerd, is een hoge risicofactor gebleken om de tests met succes te doorstaan.Helaas maken EN 1279/2 en 1279/3 systeemvalidatie voor CE mogelijk door beglazingseenheden te testen met aluminium afstandhouders en normale floatglazen.Deze rapporten kunnen echter niet voor alle materiaalcombinaties een goede duurzaamheid garanderen.Dit is de reden waarom in ons land, om op producten te worden aangebracht, het vrijwillige UNI-keurmerk vereist dat specifieke tests worden uitgevoerd.Tabel 2. Meting van de dikte van een IGU (nr. 1)Tabel 3. Maat voor de dikte van een IGU (nr. 2)Figuur 9. Vervorming van de kit op hoek nr. 4 van IGU nr. 2De technici van SSV - SVP Laboratory, mevrouw A. Moro, de heer L. De Riu, de heer A. Stevanato en de heer M. Cristofoletti worden erkend voor het uitvoeren van experimentele tests gedurende vele jaren van activiteit in ons laboratorium.Ennio Mognato, Stefano Brocca SSV - Stazione Sperimentale del Vetro Murano, Venetië e-mail: mail@spevetro.itPolígono Industrial El Bayo, parcela I, 19 24492 Cubillos del Sil León SpanjeLog in of registreer om reacties te plaatsen